Ίσως η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Τόπος που σίγουρα ανέχεται την ανθρώπινη ύπαρξη και τα απόβλητά της. Τη μιζέρια, την άρνηση, την ανόητη ηθική. Εκεί όπου θα καταλήξουν όσοι πρέπει να ζήσουν στο σκοτάδι, άγνωστοι στην αιωνιότητα, γεννημένοι χωρίς σκοπό. Αλλά και ο τόπος που θα παρελάσουν οι ενάρετοι για να δοξαστούν. Εκεί, στην Άγνωστη Γη.
e contrario
πάλι συνωμοτούν όλα εναντίον μου
κι αυτός ο καυτός εγωιστικός άνεμος
πάντα φυσά κόντρα μου
Όσο κι αν τρέχω,
όταν σηκώνω το βλέμμα μου
είσαι πάντα μακρυά μου...