Η «ιερή» στιγμή των εκλογών. τετράδια σκέψης β'

...Κατά την οποία κεφαλαιοκράτες και εργαζόμενοι, νέοι και ηλικιωμένοι, έχοντες και μη, «ισότιμοι» πλέον, συρρέουν στο πασίγνωστο μπουρδέλο της δημοκρατίας, γνωστό και ως εκλογικό κέντρο. Πρώτα ετοιμάζεται στο παρασκήνιο. Μετά περνά απο την πόρνη-κάλπη και σε μερικά δευτερόλεπτα ο πελάτης θα έχει τελειώσει. Κατόπιν κατα πλειοψηφία ακολουθεί τσίπουρο με μεζέ, καναπές, γηπεδική ατμόσφαιρα και exit polls στην τηλεόραση.

Μεγάλο το προσόν της democracy να εξασφαλίζει λαϊκή... εντολή. Αν την έπαιρνε με σφαίρες και δακρυγόνα θα ήταν δικτατορία. Αλλά τώρα «αποφασίζουμε» εγώ και εσύ. Η αλήθεια φίλε μου όμως απέχει πολύ. Παίζοντας τρίλιζα πίσω απο το παραβάν σε ένα σημαδεμένο χαρτί το μόνο που κάνεις είναι να υπογράφεις ένα νέο συγχωροχάρτι για το αμαρτωλό παρελθόν τους και μία λευκή επιταγή για το μέλλον σου.

[...] Φυσικά και σε θέλουν «ενεργό πολίτη». Φυσικά και σε θέλουν στην κάλπη να τους σταυρώσεις. Είναι πραγματικά θέμα «τιμής». Είναι απλό και χωράει σε μία μοναδική πρόταση αλλά πιθανόν δεν χωράει σε κάθε κεφάλι: Αυτό το είδος της δημοκρατίας χρειάζεται εκλογές καθολικής μυστικής ψηφοφορίας, άρα οργανωμένα κόμματα, και συνεπώς μεγάλα κεφάλαια. Τόσο αξιοκρατικά...

[...] Κατευθυνόμενη και χοντροκομμένη προπαγάνδα συσπειρώνει όπως πάντα τους αστούς κάτω απο καταστροφικά ψευτοδιλλήματα για το μίζερο μέλλον τους. Τόσα χρόνια. Semper idem…

Απέναντι από μικροαστικές νοοτροπίες και μακριά απο τα δημοκρατικά πανηγύρια υπάρχουν και άνθρωποι με συνείδηση, αντίληψη και αξιοπρέπεια. Ο Αγώνας συνεχίζεται. Στους δρόμους...